Het was wel wat warm, maar al langere tijd had ik het plan om een tochtje om de Mariapeel te maken. Ik ben er toch maar aan begonnen.
En het ging best goed. Totdat ik net na Leunen door een wesp werd gestoken. Hij vloog onder mijn helm en kwam vast te zitten. Je kunt het het beest niet kwalijk nemen dat hij stak, maar het was niet prettig. Ik wist zelf nog wel de angel eruit te halen. En met wat koud water heb ik de steek wat kunnen koelen. En er zit niets anders op om verder te gaan.
Iets verder kwam ik op het fietspad richting Helenaveen. Dat was wel even goed uitkijken. Het was een pad met 30×30 cm tegels, die flink verzakt waren. Soms zaten er gaten tussen de tegels van meer dan 5-6 cm. Iets te breed voor wielrenbandjes. Dus voorzichtig aan maar. Ik snap wel dat wielrenners soms kiezen voor de gewone rijweg en niet het fietspad ;-).
Ik heb het toch gered. Even pauze gehouden op het duitse oorlogskerkhof bij Ysselsteyn. Dat is altijd een indrukwekkende plek, goed voor stilte en bezinning.
Daarna ben ik teruggegaan naar huis. Zoals ik al zijn was het erg heet, en dat moest ik de laatste kilometers wel bezuren. Maar het is gelukt, weer wat kilometers erbij.
Mijn rit in Cyclemeter en in Strava!