Doordeweeks maar weer een keer de bossen in. Direct na het eten heb ik de Giant gepakt en ben heerlijk gaan fietsen. Wat een lekker fietsje is dat toch.
En om een beetje een afwisselend parcours te hebben heb ik voor gekozen om de TOS wintertocht route op te pakken en te kijken hoe ver ik daarme zou komen.
Het was niet helemaal een succes. Allereerst is het gedeelte naast de Camping de Ullingse Bergen een wirwar van kleine paadjes, dwars door de bomen. Als de route met linten is uitgezet is het al moeilijk te volgen, laat staan enkel met GPS. Hier en daar was het paadje gewoon niet te vinden, dus heb ik het een beetje alternatief gedaan. Zeker de gedeeltes door het mulle zand was eigenlijk niet te doen. In de winter is het zand koud en harder, nu was het zacht als boter, en zo fietste het ook. Zelfs met de Giant was er niet doorheen te komen, dus geen aanrader voor de zomer.
Daarna volgde een gedeelte dat prima te doen was. Weinig nieuws, maar toch net even anders dan normaal.
Later in de tocht liep de route door de houtwal langs het defensiekanaal vanuit de Bronlaakse bossen naar de N272. In de winter loopt dit gedeelte over een akker, die nu volledig is omgeploegd en met de fiets niet begaanbaar. Dus moest ik over een heel smal paadje vlak langs het kanaal. Ik heb het gelukkig droog gehouden.
Daarna kwam nog de oude vuilnisbelt. Ik twijfelde of ik die wat zou nemen, maar als je het niet probeert, dan weet je ook niet of het kan. Het ging wel, maar niet echt gemakkelijk. Bovenop de vuilnisbelt wat men druk bezig met werkzaamheden. Wat ze er doen weet ik ook niet, maar fietsen was lastig. Daarnaast lagen er ook veel bomen en stuiken dwars over het, meestal smalle pad. Wel een gelukje was dat het bruggetje er nog was zodat ik over de sloot de route kon afmaken en niet terug hoefde.
Was het nu de moeite waard? Ja, dat toch wel. Zeker om uit te vinden dat deze route fietsen met de nieuwe Giant een genot is, ondanks alle tegenslagen. Weer heerlijk genoten.
Mijn rit in Cyclemeter en in Strava!