Na 2 jaar deze tourtocht te hebben overgeslagen was het weer tijd om de 133 km van Rondje 33 aan te gaan. Normaal gesproken werd deze toertocht gehouden daags voor Daags na de Tour in juli, maar de organisatie heeft ervoor gekozen om deze tocht te verplaatsen zodat vakantiegangers van juli ook de kans kregen om mee te doen. Ik weet niet of het de juiste keuze is, want mijn indruk is dat er niet heel voor inschrijvingen waren en er meer tochten in de buurt georganiseerd waren.
Maar goed, ik ben ongeveer 7.45u vanuit Sint Anthonis vertrokken richting brasserie De Bock in Boxmeer, alwaar de tocht van start ging. Ik had me vooringeschreven, dus het was scannen en vertrekken. Iets na 8:00u was ik vertrokken.
Vlakbij het veer van Sambeek werd ik ingehaald door een grote groep van de toerclub Boxmeer. Dus maar even aanhaken om te kijken of ik ze kon bijhouden. Dat was geen probleem, dus kon ik mooi profiteren van de slipstream. Via Vortum Mullem, Groeningen, Vierlingsbeek, Maashees en Holthees bereiken we Overloon. Via het smalle fietspad door het bos reden we Overloon binnen. Van daaruit ging het richting Stevensbeek, Westerbeek en Oploo. Mijn plan was om in Sint Anthonis even thuis aan te gaan om mijn bidon bij te vullen en dan weer door te gaan. Ondertussen had ik ook nog een banaantje gegeten. Nadeel van de tussenstop was dat ik de groep natuurlijk kwijtraakte. Dus was ik weer op mijzelf aangewezen. Toen merkte ik ook pas echt op dat de wind opnieuw aanzienlijk was. Dat is het hele jaar al zo.
Toch kon ik het tempo redelijk hoog houden. Via Rijkevoort, Wanroij en Landhorst, waar de wind in het buitengebied fors tegen me was, was Wilbertoord de volgende kern waar ik doorheen fietste. Het vervolg was Sint Hubert en Mill. Bij het Fletcher hotel in Mill was de pauzeplaats.
Bij de pauzeplaats zag ik de Boxmeerse groep nog zitten. Na een korte rustpauze zag ik dat de groep aanstalte maakte om weer de vertrekken. Mijn gedachte was om net voor hen te vertrekken waarbij ik de verwachting had dat ze kort na Langenboom mij zouden inhalen en ik weer aan zou kunnen haken. Dat liep even anders. In Velp, Grave, Escharen en Gassel waren ze nog niet bij me. Ook bij Linden en de Kraaijenbergse Plassen waren zo nog niet in zicht, evenals in Beers, Vianen en Katwijk.
Bij het veer in Cuijk besloot ik nog een rustpauze in te lassen. Toen ik daar een paar minuten zat zag ik de groep voorbij komen. Daar kon ik dus geen gebruik meer van maken. De rest van de tocht, via Sint Hubert, Haps, Oeffelt en Beugen moest ik helemaal zelf doen. Ook dat laatste stuk had ik de wind tegen. De energie was redelijk uit mijn benen verdwenen, maar ik moest wel door. Het gemiddelde was inmiddels teruggezakt naar 31,7 km/u. Niet om je voor te schamen, maar het was eerder 32,4. Maar goed, ik bereikte de finish. Nou ja, de finish, ik had afgesproken om naar Eline de gaan. Daar stond een heerlijk lunch klaar. Ik had het volbracht, moe maar trots kon ik nu rusten.