Vandaag stond na 3 jaar weer de Pepernoten toertocht van Ysselsteyn op het programma. Een mooie tocht, zoals ik hem herinner. In 2019 kon ik nog net de finish bereiken met nogal wat kramp in de benen. Deze keer besloot ik opnieuw voor de 55 km te gaan, maar ik zou gaandeweg kijken of het te doen was. Ik heb namelijk de afgelopen week wat in de lappenmand gezeten, dus 100% fit ben ik niet.
Helaas liet het weer ook te wensen over. Na veel droge tochten ging dit een natte worden, er kwam een groot regenprognose vanuit het westen. Achteraf viel het allemaal wel mee. Als je door de bossen fietst met lichte regen merk je er niet zoveel van. Het meeste valt er ook naast ?.
Aangekomen in de Ballonzuilbossen van Venray besloot ik niet rechtsaf richting de Overloonse route te gaan, maar linksaf om in de Ballonzuilbossen te blijven. Bij het voorbereiden had ik gezien dat daar een soort kruispunt was, dus kon ik heel gemakkelijk de route inkorten.
Hierna was het een kwestie van de laatste kilometers rijden in de Ballonzuilbossen en de bossen bij Vredepeel, langs het vliegveld De Peel op.
Net zoals 3 jaar geleden had de organisatie weer een leuke parkoers uitgezet op de speedway baan van Venray. Er was een wip gemaakt, we moesten door een bestelwagen en over een vrachtwagen trailer rijden. Daarna nog een paar keer op en neer over de schuine kant van de baan, en dat is stiekem toch best wel een beetje steil.
Toen was er echt een einde gekomen aan de route. Ik denk dat ik de 55 km route wel had kunnen doen, maar ik ben tevreden met de bijna 52 km die ik heb gedaan.