Het zag niet zo goed uit, het weer. De voorspelling was dat het de hele dag zou regenen. Toch ben ik ’s morgens uit bed gegaan met het idee om te gaan fietsen, samen met de fietsmaten. We gingen het Sint Tunnisse bos in. Ondanks de slecht vooruitzichten gingen we op pad. En het viel eigenlijk best mee. Het waren wat kleine, mistachtige druppeltjes, maar het waren er wel veel.
Het valt me op dat er ook na veel regenbuien weinig modder in de bossen ontstaat. Het water is best snel weg en de paden blijven dus goed berijdbaar.
Op verschillende plekken in onze eigen standaard route heb ik inmiddels wat alternieven aangebracht. Dat betekent dat ik zo nu en dan even moet demarreren, en soms wat extra moet aanzetten om de mannen weer bij te halen. Dat lukt gelukkig nog steeds aardig.
Aan het einde van de tocht hebben we nog wel een flinkt regenbui gehad, maar dat mocht de pret niet drukken. Eigenlijk is het best wel weer een keer lekker om door de nattigheid te fietsen. Daar is het MTB’en ook een beetje voor bedoeld. Het is niet altijd zonnig.