Vorig jaar was het al in februari dat ik voor de eerste keer in het seizoen de wielrenner voor de dag heb gehaald, nu is dat pas in de tweede helft van april. Dat komt door het hele slechte, koude en natte voorjaar. Maar langzaamaan lijkt het wat beter te worden.
Ondanks dat de temperatuur nog niet geweldig was en de wind bijna stromachtig heb ik het toch aangedurfd om op de wielrenner te stappen. Ik had sowieso niet verwacht om een gewelidg goed gemiddelde te fietsen, maar dat was ook even niet belangrijk. Eerste maar weer even wennen.
En dat gng wonderwel heel goed. Na een korte tijd voelde ik me weer helemaal happy op de fiets. En ook het tempo zat er redelijk goed in, ook tegen de wind in. Maar wat was die fors. Ik heb voor dit eerste rondje gekozen om richting de Kraaijenbergse plassen te fietsen, een route die ik goed ken en misschien een beetje gunstig voor de windrichting. Dat laatste was maar deels waar. Het eerste gedeelte was soms vol tegen de wind in. Maar als de route een rondje is ontkom je daar eigenlijk niet aan.
Ik koos ervoor om geen pauze te nemen. Dat ging ook prima, gewoon door blijven fietsen. Na iets meer dan 1:45u fietsen was ik weer thuis. Heerlijk. Op naar nog meer wielrenrondjes.