Vandaag heb ik een risicootje genomen. Ik was het fietsen in een noordlus even zat, dus wilde ik nu richting het zuiden fietsen. Wetende dat de wind nog steeds vanuit het noorden en noord-oosten waaide was het duidelijk dat ik het op de terugweg wat lastiger zou gaan krijgen. Maar toch wilde ik weer een keer richting Blitterwijk, langs de Maas op. En dan door de Deurnse Peel terug. Een prachtige, leuke route met hele mooie stukken.
Dus zat ik om 07:00u (!) op de fiets. Nog een beetje fris, maar o zo rustig op de weg. Hoewel, het was Eerste Pinksterdag, dus al redelijk vroeg werd het wat drukker met het verkeer dat waarschijnlijk familiebezoekjes ging afleggen.
Maar gelukkig gaan hele grote stukken van de route over verkeersluwe wegen. En wat is dat gebied langs de Maas toch mooi. Bij Wanssum en Blitterswijk heeft de rivier veel overstroom ruimte gekregen, wat een heel mooi landschap geeft. En vooral veel rust.
Bij de Forellenkwekerij Keijzersberg in Blitterwijk start een prachtig fietspad langs ’t Sohr op. Heerlijk asfalt. Daarna bereikte ik Grubbenvorst, alwaar ik mijn bidon heb gevuld.
Vervolgens ging de route via Sevenum naar de Deurnse Peel, Helenaveen en Griendtsveen. In Sevenum waren ze al vroeg wakker. Op de markt was het een drukte van jewelste omdat daar een rustplaats/pleisterplaats van de Roparun was. Daarna haalde ik vele deelnemers van de monstertocht in, allemaal begeleidt door mensen op de fiets. Omdat dat wat lastig was op het fietspad, ze moesten steeds aan de kant, ben ik op de rijbaan gaan fietsen. Dat was de beste oplossing voor iedereen, maar zeker iets wat ik normaal gesproken niet doe.
In Griendtsveen heb ik een pauze ingelast op een plek die ik eerder ook heb gebruikt. Inmiddels had ik al aandig wat kilometers tegen de wind in gefietst, en het werden er nog meer. Vanaf Deurne richting De Rips was het even doorbijten. Het gemiddelde kelderde flink naar beneden. Uiteindelijk, na 108 km, ben ik weer thuis gearriveerd. Einde van een mooie, heerlijke tocht.