Hoe zit het met de klimbenen? Geen idee. De enige manier om daar achter te komen is om te klimmen. En omdat het fantastisch weer was ben ik iets eerder gestopt met m’n werkzaamheden en heb ik koers gezet naar Mook en Groesbeek. Vanuit Mook is er een leuk klimmetje op de Groesbeekseweg, tot Herberg Restaurant ‘t Zwaantje.
Wederom een route van de toerclub Boxmeer die ik wat aangepast heb. Sowieso is het start- en eindpunt anders, maar ook het rondje bij en door Groesbeek heb ik eruit gehaald. De route zou voor een doordeweekse tocht wel iets te lang worden en ik wist natuurlijk ook niet hoe het er met de klimbenen voorstond.
Nou, die klimbenen zijn niet fantastisch, maar ik ben momenteel ook zo’n 7 tot 10 kg te zwaar. Dat moet ook allemaal mee naar boven. Uiteindelijk lukt dat wel, maar wel zwoegend. Na de klim volgt een lekker stuk door de bossen over een mooi fietspad. Daar waren de snelheden geweldig 😉.
Aangekomen in Groesbeek ben ik direct rechtsaf geslagen richting Breedeweg en Klein Amerika. dat was opnieuw even klimmen, met de nadruk op ‘even’. Want daarna ging het weer als een speer naar beneden. Zeker de Zwarteweg naar beneden richting Milsbeek.
Na Milsbeek was het een kwestie van naar huis fietsen. In Gennep heb ik nog wel even de bidon gevuld bij het watertapppunt. Op de brug naar Oeffelt werd ik nog ingehaald door een snelle dame op een wielrenfiets. Even heb ik geprobeerd erbij te blijven, dat lukte nog wel even, maar zij was toch echt van een andere categorie (en vele jaren jonger).
Het laatste stuk was lekker met de wind mee, dat was de vorige keer wel anders. Dus het fietspad van Rijkevoort naar Ledeacker ging nu wel stukken beter. Toch nog 60 km gefietst met een gemiddelde van 30,8 km/u. Prima, zou ik zeggen.